Hallo,
Elk jaar is het als Izegemnaar uitkijken naar 15 augustus omdat dan de jaarlijkse triatlon doorgaat in eigen stad. Dit jaar werd het nog extra speciaal doordat deze wedstrijd telde als BK! De wedstrijd was volzet en alle toppers waren present op Peter Croes na. De weermannen hadden een warme dag beloofd en ze zaten er deze keer recht op.
De hele week word ik in Izegem door iedereen aangesproken over de conditie en vraagt men naar mijn verwachtingen en zo komen de zenuwen toch wel vroeg naar boven. Op donderdagmorgen krijg ik het verschrikkelijke nieuws dat de vrouw van mijn coach Wim Vandewielle overleden is na een tragisch verkeersongeval. Ik kon het echt niet geloven, maar helaas bevestigden alle mogelijke bronnen hetzelfde vreselijke nieuws. Ik kende Kristel nu twee jaar en van bij onze eerste ontmoeting heb ik ze gekend als een lieve, joviale, prachtige dame die altijd voor iedereen klaar stond! Dit was zo oneerlijk. Ik heb er tot op vandaag nog steeds de juiste woorden niet voor om dit uit te drukken, maar het doet enorm veel pijn.
Ik wilde het dus op 15 augustus extra goed doen! Voor alle mensen die me steunen en in het bijzonder voor Wim, Tess en de getroffen families.
Het zwemmen ging super! Doordat het water boven de 22°C warm was werden wetsuits voor iedereen verboden. Ik had echt een supergevoel en ging lange tijd aan kop. Even over halfweg kwam Ludovic Dernier naast me en naar het einde toe besloot ik in zijn voeten te zwemmen. Ik had het gevoel dat hij af en toe eens een versnelling plaatste, maar ik kon eigenlijk vrij vlot volgen. Zo kwam ik dus als tweede uit het water. Op de brug maakte ik een kleine slipper en ging ik eventjes tegen het asfalt, maar ik kon onmiddellijk verder lopen richting wissel. Nuja, lopen…zeg maar sprinten voor mij! Ik moest alles geven om in die kopgroep te zitten; wat me ook lukte. Maar het had veel krachten gekost in die wissel en ik kon echt geen vuist maken in het begin van dat fietsen. Na de eerste brug liet ik in het naar beneden rijden een klein gaatje aan een rondpunt en dit was fataal genoeg om de aansluiting te verliezen. Verd….
De andere 6 waren gaan vliegen en ik kon dus wachten op de volgende groep. Ik denk dat het zo een man of 10 waren en hierbij kon ik de rest van het fietsen afwerken. Nu nog 10km lopen in die hitte…wat zeker niet mijn weer is. De eerste kilometers waren zwaar, maar ik kwam toen in mijn ritme en werd verder door niemand meer bijgehaald. Ik kon nog een sterke Timon Carmans bijhalen en ook Willem Brems passeerde ik.
Hiermee eindigde ik als 14e in deze sterk bezette wedstrijd. Tevreden.
Op voorhand had ik gezegd dat ik top 15 wilde halen en dat is me dus gelukt. Maar dat ik vooraan de rol moest lossen mag niet! Ik weet dus waar ik moet aan werken wil ik dichter eindigen.
Volgende wedstrijd wordt de Limburg113 komende zondag!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten