Beste Trainers, Teammanager, Sponsors, Familie,
Gisteren ben ik van start gegaan in de befaamde City Triatlon van Brugge. Na mijn superslechte wissel na het zwemmen vorig jaar en mijn krampen tijdens het lopen wilde ik dit jaar zeker beter doen. Ik had me opnieuw ingeschreven bij de PRO's en mocht dan ook tijdens de eerste wave starten om 17u30. Het blijft toch iets speciaals om met mannen als Luc Vanlierde, Frederik Vanlierde, Dennis Devriendt,... te mogen starten en dat brengt natuurlijk altijd de nodige protie stress met zich mee. Nu, vorig jaar was ik veel nerveuzer. Nu was er wel wat gezonde spanning aanwezig, maar zoals coach Wim al zei: "Je hebt er goed voor getraind, dus nu kan je er niets meer aan veranderen."
De start van het zwemmen ging perfect. Ik zat meteen op kop naast Frederik Vanlierde. Wat er achter ons gebeurde wist ik niet. Na de helft van het zwemmen te hebben afgelegd zag ik plots links van ons een witte badmuts verschijnen en ik wist zeker dat dat Luc Vanlierde was. Aanpikken was de boodschap en zo kwamen met ons drieën een 20-tal seconden voor de eerste achtervolgers uit het water. Nu nog een snelle wissel en dan weg de fiets. Uiteindelijk komen zowel Luc, Frederik als ik samen aan de lijn waar we op onze fiets mogen springen.
Ik besloot om zo lang mogelijk aan te klampen bij deze twee "Ironmans" totdat er iemand uit de achtergrond zou terugkomen. Op sommige momenten moest mij ik echt dubbelplooien, maar ik kon 30 kilometer volgen met die twee mannen. Hierbij toch een pluim voor John Meuleman van Athletfitting die mij via een deskundige analyse een juiste positie gaf op de fiets. Op het 30 kilometerpunt moest ik een gat laten wat mij op het einde nog spijt zou doen hebben. Ik stond er dus de laatste 15km alleen voor en ik zag de andere toch bijna altijd in de verte rijden. Ik werd nog voorbij gevlamd door de uiteindelijke winnaar Bart Aernouts maar kwam dan als 4e binnen met de fiets op 40 seconden van de 3 leiders.
Na het zware fietsen hoopte ik tijdens het lopen niet volledig door de mand te vallen. De eerste kilometers ging aanvankelijk vlot, maar op een bepaald moment op het parcours zag ik dat Marc Geerts en Dennis Devriendt snel dichterbij kwamen. De tweede ronde werd elke kilometer net iets zwaarder en eerst Marc Geerts en (in de laatste 400m) Dennis Devriendt passeerden mij nog waardoor ik als 6e over de finish liep!! Zeer tevreden natuurlijk en ook deels ontroerd.
Na de pech in Leuven wilde ik maar al te graag bevestigen aan mijn trainers, sponsors, familie, supporters,....
De manier waarop ik het kon waarmaken deed enorm veel deugd. Mezelf kunnen plaatsen tussen mannen die er voltijds mee bezig zijn. Deze wedstrijd doet me alleen maar goesting krijgen om er verder tegenaan te gaan en werken waar nodig. We weten waar we nog moeten aan werken, maar alles vraagt zijn tijd en als ik kijk welke progressie ik nu alweer gemaakt heb, dan kan ik alleen maar besluiten dat mijn coach perfect weet waar hij mee bezig is en hoe hij mij schema moet opmaken.
Wim Vandewielle, Wim Dedoncker, Henk De Metsenaere, Kurt Herreman, Johan Verledens, Peter Deforche, Karel Deforche, Tom Dewaele, Jan Dierickx-Vissers, Stijn Crombez, Judy Bruyneel, John Meuleman, beste familie,
allemaal van harte dank voor jullie begeleiding, steun, interesse,....
Ik hoop jullie nog meer mooie prestaties te kunnen "verslagen" in het verdere verloop van dit seizoen.
Sportieve Groeten
Bart Colpaert
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten