Hieronder het verslag van Bart Colpaert over het Izegems clubkampioenschap...
Dit weekend stond er een eerste kleine wedstrijd op het programma. Elk jaar organiseert de Izegemse Triatlonclub hun eigen clubkampioenschap. Ik ben wel geen lid meer maar aangezien ze die wedstrijd openstellen voor de inwoners van Izegem kon ik er ook nog deelnemen. De blauwe Alpro jongens hadden er net een stage in Cesenatico opzitten en hadden getapered naar deze wedstrijd. Ik wist dus dat ze me het zeer moeilijk zouden maken. De korte afstand speelt ook niet echt in mijn voordeel, dus was het afwachten wat er zou gebeuren. In de week naar de wedstrijd werd onze Robbe serieus ziek en moest zelfs op vrijdag opgenomen worden in het ziekenhuis wegens het Rotavirus om uitdroging te voorkomen. Als concentratie kon dit wel tellen hoor!!
Op zaterdag ging de zwemproef door in het openluchtzwembad. Doordat het bad nog maar pas gevuld was en de nachten nog behoorlijk koud waren had het water amper 14°C. Over het zwemmen kan ik zeer kort zijn: niet echt bevredigend!! Vorig jaar zwom ik een supertijd, nu "slechts" een 5m34. Wel goed voor de snelste tijd en een bonus van 25 seconden op de eerste achtervolger Hannes Cool die tevens ook de zwaarste concurrent zou worden.
De nacht van zaterdag op zondag kwam ik misschien wel te weten waarom het zwemmen zo zwaar verliep....?? Ik voelde dat ik lichtjes koorts had en 's morgens zat ik met buikloop. Lap!! Daar zullen de uurtjes in het ziekenhuis bij Robbe wel voor iets tussen gezeten hebben. Op zondagmorgen moest ik nog werken en met een Immodiumke probeerde ik er zo weinig mogelijk aan te denken. Om 15u30 mocht ik als eerste vertrekken met de fiets.
Achter mij vertrok een trio samen en blijkbaar heeft er daar eentje van een serieuze bom gelegd bij de start (maar dat was afgesproken en toen was het reeds over met hem) want van in de eerste ronde kwamen ze tot op 10 seconden en ik was toen al een vogel voor de kat. In het parcours zat namelijk een lang recht stuk waar ze mij voortdurend zagen rijden. Uiteindelijk komt Hannes Cool terug bij mij en blijft zo 2,5 ronden achter mij hangen. In de voorlaatste ronde probeert hij weg te rijden op het suk tegen wind, wat ik natuurlijk niet laat gebeuren. In de rest van het fietsen stokt het tempo een beetje zodat we nog bijgehaald worden door een supersterk fietsende Lowie Dewitte. Met drie kwamen we dus de wissel binnen en konden we de podiumplaatsen gaan uitvechten want achter ons zou niemand meer terugkeren.
Ik vond onmiddellijk het goeie tempo in het lopen. Het stuk tegen wind liep ik op kop en ik verwachtte nog een aanval van Hannes want hij zat vlak achter mij. Lowie was toen al in de achtergrond verdwenen. De verwachtte demarage kwam er en ik had er niet onmiddellijk een antwoord op. Hannes nam een 20-tal meter, maar bleef toen hangen. Iets te overmoedig?? Ik kwam nog voor de eerste passage aan de finish over Hannes en liet hem achter. Uiteindelijk finish ik als eerste met nog bijna een halve minuut voorsprong op Hannes.
Ik was hiermee zeker en vast tevreden! Vandaag nog eens extra ondervonden dat er dus echt wel iets in mij hing want behoorlijk koorts gedaan deze nacht en opnieuw voldoende toiletbezoeken....... Daarom dat ik denk dat ik nog niet de volle 100% van mijn krachten heb kunnen gebruik maken dit weekend. Een paar dagen rustig en dan hopelijk nog wat kwaliteit trainen voor Geel.
...
dinsdag 27 april 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)